برای حفظ یک قطعه پیانو روش های مختلفی وجود دارد.

اولین مورد حفظ یک قطعه پیانو دور عادی با چشمان  است و در ذهن خود به خاطر بسپارید  دانستن اینکه چه آکوردهایی را بازی می کنید ، دانستن اینکه کجا می روید ، دیدن با چشمانتان و به خاطر سپردن آن در ذهنتان .

سپس از حافظه گوش خود استفاده کنید  زیرا شما از گوش خود برای شنیدن صداها ، احساس موسیقی و به خاطر آوردن ملودی ها و غیره استفاده می کنید.

برای اکثر پیانیست های آموزش دیده کلاسیک ، خواندن نت بخشی از زندگی روزمره است و از چشمان خود برای خواندن و به خاطر سپردن قطعه موسیقی استفاده می کنند ، البته از گوش هم برای به خاطر سپردن باید  استفاده  شود ، زیرا ما به موسیقی گوش می دهیم.

اما در حافظه گوش ، ما بیشتر روی صدا و ملودی موسیقی متمرکز می شویم که راحتتر از یادداشت های نوشتاری به خاطر می سپاریم ، زیرا به هر حال به موسیقی گوش می کنیم.

از گوش های خود برای حفظ کردن استفاده کنید

“حافظه گوش” – انجام آن به طور خاص به عنوان “حافظه گوش ” و تمرکز بر “شنوایی” ، متفاوت از حفظ با درک ذهن است زیرا شما در واقع با گوش خود حفظ می کنید که چگونه موسیقی صدا می دهد ، چگونه آکورد صدا می دهد ، و چگونه ملودی به نظر می رسد ، به کجا منتقل می شود و چگونه صدا می کند.

مثل این است که وقتی مردم به آهنگ ها گوش می دهند یا شما به موسیقی گوش می دهید که به خوبی با گوش خود می شناسید ، ذهن شما از قبل می داند که ملودی به کجا می رود و در ادامه چه چیزهایی قرار می گیرد و غیره

این روش برای من شخصاً یک روش بسیار بهتر برای حفظ کردن است تا اینکه فقط با فهم حفظ کنم.

اگر من بتوانم آن را اینگونه بیان کنم روشی بسیار عمیق برای حفظ است.

این منطقه ای است که بعد از شروع کار در گوش کردن ، خیلی دیرتر در حرفه موسیقی ام فتح کردم.

 به یاد داشته باشید که حافظه گوش از حافظه مغز یا چشم مهمتر است!

در ابتدا نمی دانستم که وی در مورد چه چیزی صحبت می کند تا زمانی که شروع به فکر کردن در این باره کردم و به حفظ صدای آکورد یا ملودی خاصی توسط گوش توجه کردم – در واقع نحوه حرکت و صدا را می شنوم.

بسیاری از پیانیست های کلاسیک سالها بعد متوجه می شوند که اول صدای موسیقی یا ملودی یا آکورد در  حافظه شماست  و بعد  با صدا و انگشتانتان پیوند دارد .

این بدان معناست که قطعه موسیقی ابتدا توی ذهن و سپس روی کاغذ می اید و بعد می شنویم.

ساختاری برای تجزیه و به خاطر سپردن قطعه پیانو شما:

با شکستن قطعه خود در عبارات یا بخشها ، حفظ یک قطعه پیانو  خود را در پیانو با کیفیت مثل پیانو فویریخ شروع کنید. می توانید نوار را بارها  گوش کنید یا شاید بهتر باشد چند بار در روز گوش کنید.
قطعه موسیقی خود را به بخشهایی مانند بخشهای ABCD و غیره تقسیم کنید. سپس در زمان تمرین ، می توانید هر روز بخشی را کار کنید. شاید در روز 1  بخش A کار کنید و سپس روز بعد در بخش B روز بعد بخش A و B را تکرار کنید.
به این ترتیب شما تکرار و تکرار می کنید ، گوش می دهید و گوش می دهید و آشکارا در مورد حفظ نت ها ، صداها ، آکوردها و ملودی فکر می کنید.

برخی از دانش آموزان با یادگیری دست راست و سپس دست چپ و سپس یادگیری  قطعات آن را یاد می گیرند.

مهم این است که هر روز کمی تمرین  انجام شود.

هنگام به خاطر سپردن بسیار مهم است که واقعاً سعی کنید فکر کنید و مطمئن شوید انگشت گذاری شما کاملاً صحیح است. خیلی دقیق به صدا ، آکورد و حرکت ملودی گوش دهید و سعی کنید آن صدا را به حافظه نیز متصل کنید.

نحوه کار حافظه با تکرار و توجه ویژه به آنچه که می خواهید حفظ کنید ، است.

چرا قطعه موسیقی خود را باید حفظ  کنید؟

خوب این یک امتیاز عالی به شما می دهد فقط اینکه بتوانید بنشینید و یک قطعه را بنوازید  بدون اینکه به دنبال تشویق خاصی  باشید بهتر است فقط آن را بخاطر بسپارید زیرا به شما آزادی عمل در موسیقی و لذت بردن از موسیقی را می دهد.

البته این کار فقط ساعت ها به تعهد و سخت کوشی نیاز دارد اما ارزش تلاش  را دارد.

به خاطر سپردن در حافظه مانند برش سنگ می باشد شخص باید آن خط کوچک را از نو تکرار کرده و مجدداً انجام دهد و آنرا به وضوح در حافظه خود برش دهد تا زمانی که بدانید کهذهن شما به آن متعهد است و به  حافظه شما متصل است.